سلام. حقيقت اين است كه ما جلوي خدا، شهيدا و پيشورايان خيلي سربلند نيستيم. ما نظامي داريم كه نتوانستيم ان را به جايي كه خوب است برسانيم.

ولي واقعيت جامعه اين چيزهايي است كه شما گفتيد.

مي‏خواهيد چه كنيد؟ مي‏خواهند چه كنند؟ مي خواهند چه كند؟

اينجا نقطه‏اي است كه همه توش گير مي كنن الا عده‏ي كمي... اينكه چه مي‏خواهيد بكنيد... چه جوري؟ با چه هدفي؟

مشكل ما اين است كه جايگاه خودمان و بقيه را نمي‏دانيم يا به حساب نمي‏اوريم. من وبلاگ‏نويس پيش خداي خودم نه يه بنده به نام احمد متوسليان چه وضعي دارم. توي درسم .توي رفتارم.

براي همين است كم گفتم مذهبي هستم ... چون مذهبي بودن مولفه‏هايي دارد من دارم مي‏دوم بدست بياروم. مسلمان بودن. شيعه بودن. مفيد بودن.

پيش خدا چه وضعي داريم ؟