یا ابا صالح ادرکنی

کاش میشد نگاهم کنی،کاش میشد صدایم کنی؛تا من باردیگر به سوی تو بشتابم ودلم را چون کبوتری به نگاهت بسپارم.

کاش میشد صدایم کنی...........................

سلام (این سلام از نوع اون سلامایی بود که بچه مثبتا دستاشونو قفل میکنن پشتشون وسرشونو تا کف پا مبندازن پایین)

با عرض شرمندگی وپوزش از همه دوستان وعزیزان وخواهران وبرادران اومدم بگم من برگشتم .(این نوع گفتن برگشتن از اون نوع بود که بچه شرا با سرو صدا وجیغ ودادمیان)....رفقا برگشتم ولی خیلی خوب میدونم که آفتاب لب بوم این دنیای مجازی هستم...هر لحظه ....بیخیال....اجالتا مطلب بخونید تابعدنا....(میخواستم ادبی بنویسم ..دیدم زبون خودی باشه بهتره..)

*******                                                                                           

آقای ریئس جمهور.......... سلام

امیدوارم حالتون خوب باشه وزیر سایه امام زمان (عج)ونائبشان

 سلامت باشید. 

آقای ریئس جمهور فردا سوم تیره، یه سوم تیره بیاد ماندنی از جنس خودمون....بعد از یه دوم خرداد....

یه سوم تیری که با خودش نسیمی از عدالت اوورد، نسیمی که چندین سالی بود که سمت کشور وشهرم نیومده بود...

آقای ریئس جمهور پارسال توی همچین روزی ، یعنی سوم تیر بود که شما انتخاب  شدید برای ریئس جمهوری ما...

خدایی من که خیلی کیف کردم که یکی مثل خودمون داره میــاد...یکی داره میاد که میخواد خیلی از نامرادیها ،نامردیها را ازبین ببره وجاش عدل بکاره...

آقای ریئس جمهور این نامه فقط از طرف خودم نیست....چون من تا بحال نه طعم فقروچشیدم نه محرومیتو لمس کردم تا بوده...اما دیدم فقر ومحرومیت ...وقتی که بچه های اون روستا دنبال ماشین...یاد آوریش هم زجر آوره...این نامه از طرف یه عالمه آدمای ناز وبا دلای پاک که وقتی اسم شما میاد کمرشون صاف میکنن که...یه عالمه آدمایی که سالیانی بود که صداشون توی گلوشون گیر کرده بود اجازه نمیدادن تا بگن بابا ما هم برای همین خاک هستیم....اون روز وقتی گذری زدم به خیابان پاستور(دفتر ریاست جمهوری)...هر چند قدم یه دو،سه نفری نشسته بودن گوشه پیاده رویکی میگفت ویکی دیگه مینوشت ...عریضه نویس ویه نفر از همون آدما بودن....میگفتن تا نامه شون به دست شما برسه شما هم ...وقتی سمت پیرمردی رفتم که صورت رنج کشیدش ودستای  پینه زدش حکایت از سالها زحمت توی یکی از روستاهای این کشور...میگفت بنویس پسرم که آقای ریئس جمهور تمام چشم امیدم به شماست....آره چشم امید هممون بعد از خدا وامام زمان(عج)ونایبش به شماست...

آقای ریئس جمهور خیلی لذت بخشه که هر ماه به یکی از شهرهای میرید دوراز اون مسائل  سیاسی، اجتماعی واقتصادی وفرهنگی و.........نشون میدید که فقط ریئس جمهور تهران نیستید،مطلق به همه ایران.... وهمه  ی ایران سرای من است.... .

آقای ریئس جمهور همه رفتنا یه طرف واول ورودتون سر زدن به مزار وگلزار شهدا هم یه طرف...که به خیلیامون نشون میدید که ما،این انقلاب،این نظام،از وجود پر برکت همین عزیزانه وتا دنیا دنیاست ما مدیونشونیم.....

آقای ریئس جمهور اون نامه سراسر غرور آفرینتون به جورج بوش دیگه آخره.....

آقای ریئس جمهور من میدانیم نه ما میدانیم کور دلانی هستن که سربلندی ایران ودوست ندارن.....حتا نمیتونن موفقیت های شما رو...کسانی که توی این یه سال جلوی خیلی ازــــ گرفته شده....آدمایی که دیگه نمیتونن از بند پ استفاده کنن....هر روز یه جوری....بیخیال...خدا با شماست...بعدش هم همه ما....

اقای ریئس جمهور میدونم یه عالمه کار دارید حداقل اینو میشه گاهی از صفحه تلویزیون از چهرتون فهمید....بخاطر همین زیادتر وقتتون ونمیگیرم....فقط برای این یه سال از تمامی زحماتتون نشکر میکنم ومیگم.....

ریئس جمهور محبوبم.....آقای دکتر محمود احمدی نژاد......

یه عالمه ممنون....یه عالمه دستتون درد نکنه....آقا دست مریزاد.....خداقوت ....خسته نباشی....خداحفظتون کنه....

همیشه موید ومنصور باشید....